Back to Blog

Column David: Norwegian Wood, Nieuwsbrief no. 36, juni 2022

Norwegian Wood, Figuurlijk gesproken | Nieuwsbrief 36 van DORIENDAVID, juni 2022
View this email in your browser
Deze editie | Vooraf | Nieuw ontwerp en schets Dorien |  Klantenfoto’s | Blog David over Max Liebermann in Düsseldorf en het Kunstmuseum van Wuppertal. Daarna ‘Het Textielmuseum van Bergen, Noorwegen en een vergelijking met dat van Tilburg | Nieuwe sjaals in de ARTWORK Collectie | Sjaals van de buitencategorie: unica’s, handgeschilderd door David | de DORIENDAVID klassieker | | www.doriendavid.com

NORWEGIAN WOOD

Het nieuwe printjurkje
Schets Dorien van printjurkje.
Vooraf 

Muziekliefhebbers en mensen die de zestiger jaren hebben meegemaakt herkennen vast de titel Norwegian Wood, een song van de Beatles uit 1965.
I once had a girl Or should I say she once had me She showed me her room Isn’t it good Norwegian wood?

Omdat ik de titel al eens eerder gebruikt heb voor een sjaal, weet ik iets van de achtergrond.
Naar verluidt gaat het over een teleurstellende affaire die John Lennon gehad zou hebben met een vrouw waarvan de kamer betimmerd was met (goedkoop Noors?) hout.
Het titelgebruik voor deze Nieuwsbrief spruit voort uit ons bezoek aan de stad Bergen in Noorwegen, waarover een deel van David’s Blog gaat. 

Overigens is het ook de titel van een boek van de Japanse schrijver Haruki Murakami 

Klantenfoto’s

Alexandra in haar soepel vallende jurk met metallic zijden stola
Blog van David

Museum das Kunstpalast in Düsseldorf: MAX LIEBERMANN (1847-1935) 

Omdat we bij ieder  zakelijk bezoek aan Düsseldorf en omgeving ook graag wat cultuur snuiven, bezochten we de Max Liebermann expositie in Düsseldorf en het  Von der Heydt Museum in Wuppertal.

In deze blog een korte impressie van beide bezochte musea.

Ich, Max Liebermann, de aankondiging van de expositie
Het was een grappig toeval want we hadden net onze collectie ARTWORK sjaals uitgebreid met een impressionistisch werk van Max Liebermann : Die Birkenallee nach Nordwesten( 1920), zonder van de expositie te weten.
De reden dat we dit werk toevoegden was dat we vielen voor zijn kleurgebruik bij deze versie van Die Birkenallee en de schetsmatige impressionistische benadering van zijn onderwerp.Het leuke van zo’n tentoonstelling is dat je zoveel te weten komt over een schilder die in Duitsland bekender is dan in Nederland. Toch was hij een kunstenaar die veel invloed heeft gehad op de Duitse schilderkunst en vaak in Nederland kwam om inspiratie op te doen. Hij bezocht en werkte in plaatsen als Scheveningen, Noordwijk en Laren. In Noordwijk is zelfs een straat en een wandelroute naar hem vernoemd.
Grote Nederlandse voorbeelden voor hem waren Vincent van Gogh, Frans Hals en Rembrandt van Rijn. Hij ging om met Jozef en Isaac Israëls maar vond ook inspiratie bij Franse en Italiaanse kunstenaars
Hij heeft in 60 jaar zo’n 1200 werken nagelaten.
Die Birkenallee nach Nordwesten,1920, Max Liebermann, het origineel van een van onze nieuwe ARTWORK sjaals
Tot onze verbazing had Liebermann (in Duitsland) zelfs de bijnaam ‘Apostel van de lelijkheid’ omdat hij graag doodgewone onderwerpen schilderde en portretten niet wenste te idealiseren. Door zijn ontwikkeling tot impressionist werd er gaandeweg wat milder over hem geoordeeld. Door zijn Joodse afkomst en zijn actieve hulp aan jonge Joodse kunstenaars viel hij in ongenade in de tijd van het opkomend fascisme in Duitsland (rond 1933) en stierf in 1935 in isolement.    
 

Von der Heydt – Museum in Wuppertal

Einmal im Leben durch Wuppertal schweben!

De ondertitel zegt het al, Wuppertal is vooral bekend om z’n zweeftrein, een aan een bovenrail hangende ‘metro’.

Maar ook cultureel wil het meetellen.
We bezoeken het Von der Heydt-Museum voor beeldende kunst in het centrum (Elberfeld). Het museum is genoemd naar een van de oprichters, bankier Eduart von der Heydt.
Het zal een bijzondere ervaring worden!

Das Leben der Anderen in het Von der Heydt-Museum in Wuppertal

We kennen Wuppertal wel een beetje, want met een zekere regelmaat moeten we er zijn voor inkopen. Het is een heel andere stad dan Düsseldorf. Düsseldorf heeft inmiddels een mondaine allure met een hip modern centrum.
Wuppertal timmert wat minder aan de weg. Het weet z’n charmes goed te verbergen en ontdoet zich maar langzaam van zijn grauwheid en lelijkheid. Misschien hebben we daarom weinig vreugde kunnen ontdekken op de gezichten van de mensen op straat.  

In het museum is het niet anders.
De vaste collectie bestaat uit gedegen werk van bekende kunstenaars als Cezanne, Monet
, Munch, Dali, Picasso etc. Ook oude Hollandse en Vlaamse meesters zijn vertegenwoordigd. Dat willen we niet misse.

Maar het is nog de tijd van de verplichte mondkapje en dat zullen we weten ook. Duitsers houden zich wat beter aan regels dan Nederlanders. Dat zal behalve met volksaard ook te maken hebben met handhaving en sociale controle. We hebben ons al eerder wat geërgerd aan het verschijnsel Duitse suppoost  maar deze keer is het zo hinderlijk dat we versneld het museum verlaten. De opdracht om op het dragen van mondkapjes te letten, wordt erg nadrukkelijk uitgevoerd. Overal worden we op de voet gevolgd en bespied. In iedere denkbare ruimte die we bezoeken kijkt iemand om de hoek of moet de ruimte gecontroleerd worden. In een verder lege grote museumzaal wordt ons  gesommeerd om de mondkapjes wat bedekter te dragen.  We krijgen zo langzamerhand het benauwde gevoel te figureren in een sfeer als in de beklemmende film Das Leben der Anderen en houden het voor gezien. Weg wezen, misschien komen we later nog eens terug. Ja want we moeten nog steeds Einmal im Leben durch Wuppertal schweben!

Het Textielmuseum in Bergen, Noorwegen

Op uitnodiging van gastvrije familie gaan we een weekje naar Bergen, Noorwegen. Als we geland zijn, passeren we in de uiterst moderne lightrail (Bybanen) haltes als Paradis, Farcraft, Slettebakke, Sletten, Walgeland, Florida, allemaal net even anders uitgesproken dan wij zouden doen.

Onze eerste indruk van de mensen is dat ze niet onaardig zijn maar  wat gereserveerd, soms op het norse af. Een spontane knik, groet of lach wordt je zelden gegund. Toch is het er plezierig en heerst er een relaxte sfeer. 
In het straatbeeld vallen de kleuren ons op. Typisch Scandinavisch lijken de (meestal gedempte) kleuren groen, aqua, geel en oranje. Je ziet ze op gebouwen maar ook in kleding. Oudere gebouwen (vaak van hout) zijn meer traditionele bruin of steenrood met wit.

Bergen, Noorwegen

In de etalages van modezaken zien we veel regenkleding die er degelijk maar  wel sierlijk uitziet. Verder is er – behalve de bekende Noorse truien – opvallend veel gebreide mode te bewonderen. 

Het regent veel in Bergen. In weerwil daarvan is het toch een komen en gaan van grote cruiseschepen met duizenden toeristen. Het centrum bij de haven en het hoge uitzichtpunt zijn dan druk.

Dat kan niet gezegd worden van het Textielmuseum (Tekstilindustrimuseet) in Salhus, een plaatsje ten noorden van Bergen. In plaats van de naam Textiel Museum zou Tricotage Museum (Knitwear) meer op zijn plaats zijn omdat er vooral wollen gebreide artikelen gemaakt werden.Na een rit met twee bussen (ongewoon voor ons: alle zitplaatsen hebben veiligheidsgordels die nog gebruikt worden ook!) arriveren we bij het grote witte complex. De ingang is wat weggemoffeld achter gezellig bedoeld terrasmeubilair. Ook de ontvangst-ruimte binnen lijkt het resultaat van enthousiaste vrijwilligers. We arriveren tezamen met een tweetal andere bezoekers. Dit aantal zal deze middag niet overschreden worden. Het aantal (zichtbare) medewerkers houdt hier gelijke tred mee. Er is geen tijd voor koffie want de standaard film voor aankomende bezoekers wordt in een zaaltje gestart. Na ons wordt de film opnieuw gestart… voor een leeg zaaltje.

De getoonde film is heel informatief.

Er wordt een beeld geschetst van de oprichting (1859) vanuit het niets door ene Emil Clausen in een zeer arme agrarische gemeenschap. Er komt werkgelegenheid en de ergste armoede wordt verminderd. Naast het steeds groter wordend complex worden huizen, een school en een kerk neergezet.
Op het toppunt werken er zo’n 700 mensen in de fabriek. De verdiepingen bestaan uit grote zalen met veel (lawaaierige) machines waar de arbeiders (mannen en vrouwen gescheiden) zonder gehoorbescherming, werkten, onder de paternalistische leiding van Clausen en later zijn zoon. 

Omdat de rondleiding (met de andere twee bezoekers) nog aan de gang is , nemen we even een kijkje in de galerie.  

Maar al snel blijkt – na wat intern overleg – dat wij tweeën aansluitend toch een (privé)rondleiding krijgen. De gelegenheidsgids toont en demonstreert ons enthousiast verschillende machines en productieprocessen en vertelt over het ontstaan van een wollen kledingstuk: het wassen van de vachten, het kaarden (soort kammen), het spinnen of twisten van de draden, het noppen (onregelmatigheden er uit halen) en tenslotte het verven en weven. 

In de productiehallen van de fabriek
De grote depressie en twee wereldoorlogen worden weerstaan en leverden soms extra werk op (o.a. legerkleding).

Maar in de tweede helft van de eeuw komt de klad erin. Het product – vooral wollen ondergoed (merk Krone) – bleek te goed en daardoor te duur. Uiteindelijk deed  goedkope import uit het verre oosten de fabriek de das om (en misschien ook het niet tijdig inhaken op nieuwe ontwikkelingen?).

Terwijl oud werknemers en werkneemsters hun verhaal en anekdotes voor de camera vertellen, zwelt in je hoofd de muziek op van Telegraph Road (Dire Straights)

Then came the churches
then came the scools
then came the lawyers
then came the rules

en

I used to like to go to work but they shut it down
I’ve got a right to go to work but there’s no work here to be found
Yes, and they say we’re gonna have to pay what’s owed
We’re gonna have to reap from some seed that’s been sowed Ergens in de tachtiger jaren werd het productieproces beëindigd. Als je er nu bent en de machines met veel lawaai tot leven worden gebracht, lijkt het alsof het werk zo weer hervat zou kunnen worden. Het verleden wordt gekoesterd, bewaard als een fossiel. Op de gevel is te zien dat het monument is opgenomen in The European Route of Industrial Heritage (www.erih.net) een organisatie die zich tot doel stelt het verleden in herinnering te houden.

Het Textielmuseum van Salhus vergeleken met dat van Tilburg

In Nieuwsbrief 34, januari 2021 schreven we een stuk na een bezoek aan het Tilburgse Textielmuseum (zie Blog Een culturele inhaalslag) Ook hier zijn de machines uit het verleden geconserveerd. 
We kunnen het natuurlijk niet laten, de beide musea te vergelijken.
In Tilburg is de lijn vanuit het verleden doorgetrokken naar het heden en de toekomst. Oude machines en werkwijzen hebben een plaats gevonden naast lasergestuurde machines en andere digitale hulpmiddelen. Dit zorgt voor een laboratoriumachtige sfeer, waar ontwerpers en andere professionals het idee van een museum in bedrijf oftewel een makersmuseum waarmaken. 
Behalve het koesteren van wat eens was, is er  de aansprekende en aantrekkelijke dynamiek van hedendaags ondernemen en creatief ontdekken.
Dat zal zich ongetwijfeld vertalen in bezoekersaantallen en populariteit.
In Noorwegen is een andere keus gemaakt. Er wordt pas op de plaats gemaakt en het verleden is bevroren.  Over eventuele vervolgactiviteiten in de Noorse textielwereld tasten we als buitenstaanders in het duister.

De ATRWORK Collectie sjaals uitgebreid met 10 nieuwe

Weer een aanvulling op onze ARTWORK Collectie sjaals waarover we eerder schreven:

You’d be surprised what a nice scarf can do!

The ARTWORK Collection of scarves is a unique and personal choice of international works of art by Dorien and David. Resources are the international art museums with their public domain art. The selected works of art are from all times and all places.

 If possible and available we give information on the title of the artwork, the date, the creator and the museum. Original creator and title we print on the scarf.

David (DesignsOfDavid) takes care of the digital representation, based on the original version.

Some earlier scarves of David from the Collection ‘Industrial and Urban Poetry’ will be re-issued in the ARTWORK Collection. We start with a View on the Erasmus Bridge of  Rotterdam (blue or sepia)   (70% wool and 30% silk, 200 x 70 cm, € 95,- , DORIENDAVID) .
Kortom, we kiezen vrijelijk beeldende kunst uitingen 
– van alle tijden – we scrollen in de huidige collectie van de middeleeuwen bijvoorbeeld naar de jaren twintig –  
– van alle continenten – we doen bijvoorbeeld in deze collectie Europa, Azië en Amerika aan.
Bovendien worden we niet al te veel gehinderd door overmatige kennis en schromen daarom niet stijlen, technieken etc. te mixen
Door deze diversiteit in tijd en ruimte en het skippen van een aantal andere begrenzingen, hopen we veel mensen een plezier doen met deze niet alledaagse creaties. Wellicht wordt zo het massale uniforme modebeeld wat doorbroken.

Dank aan het Rijksmuseum Amsterdam, The Metropolitan in New York, The Art Institute of Chicago, het Lernbachhaus in Munchen, het museum van Basel, het Kunstpalast in Dusseldorf en nog vele andere.

De collectie is uitgebreid met nieuwe sjaals met afbeeldingen van Rembrandt, Turner, Carl Wiener, Max Liebermann, Paul Klee, Hokusai, en Cezanne

Onderstaand wat informatie over de kunstenaar en het werk en een korte toelichting bij  onze keus voor de nieuwe sjaal in de collectie.
(Praktisch: alle sjaals hebben behalve een titel een nummer tussen haakjes dat eventueel gebruikt kan worden bij het bestellen)

Cézanne, Paul,

Montagne Sainte Victoire, 1839 (no 22-03-14)

Paul Cézanne (Aix-enProvence, 1839 – 1906) was een Franse kunstschilder. Cézanne behoort tot het postimpressionisme een Europese kunststroming die volgt op het impressionisme. Zijn werk vormde een brug tussen het impressionisme en het kubisme.

Bron Wikipedia

Onze keus voor Paul Cézanne met een van zijn vele impressies van de berg Montagne Sainte Victoire was intuïtief en niet moeilijk. De kleuren, de sfeer, de tijdloosheid en het respect voor de natuur spreken ons aan.
Een sjaal die altijd chique zal zijn.
Turner, William

Long Ship’s Lighthouse Land’s End, 1834 (no. 22-03-15)

 

William Turner (1775-1851)

Turner werd beroemd als schilder van licht en sfeer in een tijd, dat een academische benadering nog populair was. Hij was een voorloper, een wegbereider. Turner was één van de belangrijkste kunstenaars van de Engelse romantische school. Aanvankelijk was Turner werkzaam als topografisch tekenaar en bezocht hij de Koninklijke Academie. Op zijn reizen door Engeland schetste Turner stadjes, gebouwen.

Bron Cultuur Archief.

Als groot bewonderaars van Turner was het een genoegen een van zijn werken voor een sjaal te kiezen.
In dit kunstwerk spatten de kracht en schoonheid van de natuur er bijna letterlijk af en de nietigheid van de mens wordt ook verbeeld.
Indrukwekkend!
Rembrandt van Rhijn, Liggende leeuw (Reclining Lion), 1615,
Rijksmuseum A’dam (no. 22-03-16)Rembrandt Harmenszoon van Rijn (Leiden 1606- Amsterdam 1669) was een Nederlandse kunstschilder, etser en tekenaar. Hij geldt algemeen als een van de grootste schilders en etsers in de Europese kunst, en als de belangrijkste Hollandse meester van de 17e eeuw. Rembrandt vervaardigde in totaal ongeveer driehonderd schilderijen, driehonderd etsen en tweeduizend tekeningen.Bron Wikipedia.
Geen schilderij maar een creatie slechts gemaakt met pen en penseel, bruine inkt en wat wit.
Majestueus ingetogen krachtig en waakzaam.
Respect.
De keus voor dit werk van Rembrandt behoeft dan ook nauwelijks betoog. In al z’n schijnbare eenvoud is het briljant
Het werk doorstaat moeiteloos de eeuwen en zou gisteren gemaakt kunnen zijn.
 

Wiener, Karl, Aufloesung, ca. 1928,  (no. 22-03-17)

Karl Wiener (1901- 1949)  was een Oostenrijkse kunstenaar met een grafische achtergrond. Hij werkte in Wenen, Graz en München. Zijn werk wordt gekenmerkt door kleurrijk teken- en schilderwerk.

De reden dat we dit kunstwerk gekozen hebben is de vrolijkheid en speelsheid die het oproept. We weten niet erg veel van de kunstenaar maar de explosie van kleuren past goed in de ARTWORK Collectie.
Katsushika Hokusai, South Wind, Clear Sky, from the series 

Thirty-six Views of Mount Fuji (early 1830’s)  (no 22-03-18)

Katsushika Hokusai (葛飾北斎, Katsushika Hokusai, Edo, 1760 -1849) was een Japanse prentkunstenaar, schilder en tekenaar. Hij hield zich vooral bezig met het maken van houtsnedeprenten, beter bekend als ukiyo-e. Hokusai heeft binnen alle genres van ukiyo-e gewerkt, maar het beroemdst werd hij door zijn landschapsafbeeldingen. Zijn leven vat de overgang samen van de elegantie in de prentkunst van de18e eeuw tot het hoogtepunt ervan in de19e eeuw. Tot zijn bekendste werken behoren De grote golf bij Kanagawa (ook in onze collectie), de Zesendertig gezichten op de berg Fuji en zijn manga.

Bron Wikipedia.

Bij de prenten van Katsushika Hokusai was het liefde op het eerste gezicht. De exotische schoonheid beneemt je de adem. Er wordt je een blik gegund in een andere wereld.
Het begon met de eerdere sjaal naar The Great Wave in het Rijksmuseum.
De fraaie titel van deze prent South Wind, Clear Sky, from the series Thirty-Six Views of Mount Fuji, maakt je nieuwsgierig naar al zijn andere werk.
 

 

Liebermann, Max

Die Birkenallee in Wannsee nach NordWesten, 1920 (no. 22-03-19)

Max Liebermann was een Duitse schilder en graficus die behoorde tot de belangrijkste vertegenwoordigers van het impressionisme. Hij werd geboren op 20 juli 1847 in Berlijn en studeerde aan de kunstacademie in Weimar. In 1873 trok hij naar Parijs en werd daar door Jean-François Millet (realisme) beïnvloed. 

Bron: Kunstkopie

Waarom we voor dit kunstwerk hebben gekozen, verwoordden we al eerder in deze Nieuwsbrief n het verslag van ons museumbezoek aan de expositie Ich, Max Liebermann: ‘De reden dat we dit werk toevoegden was dat we vielen voor zijn kleurgebruik bij deze versie van Die Birkenallee en de schetsmatige impressionistische benadering van zijn onderwerp’. 

Paul Klee,  Signs in Yellow, 1937 (no. 22-03-020

Paul Klee (1879-1940) was een in Zwitserland geboren kunstschilder met de Duitse nationaliteit, die in zijn werk abstracte en figuratieve elementen combineerde met een uitgebalanceerde kleurtechniek. Zijn werk behoort tot de moderne kunst.
Paul Klee is met meerdere werken vertegenwoordigd in onze ARTWORK Collectie.

Eigenlijk kunnen we niet genoeg krijgen van het werk van Paul Klee. In de eerste fasen van de opbouw van de collectie kozen we al voor Movement of Vaulted Chambers, 1915 (no. 22-02-6) en Theater Mountain Construction, 1920,The MET, NYC (no. 22-02-7)
De kleuren, de vormen, heel de beeldtaal is uniek en buitengewoon decoratief. Voor ons oogt het soms bijna kinderlijk geniaal. We weten nu al dat dit niet de laatste afbeeldingen van werk zullen zijn die we doorgeven op textiel. 

Work in Progress

David heeft de kwast weer ter hand genomen en is begonnen met een serie handbeschilderde unieke sjaals. Iedere sjaal is een unica, geschilderd op 100% wol of een blend van wol met bijv. zijde.
De verkoopprijs is  € 195,-
De DORIENDAVID klassieker
Een kort jasje van couture kant in donkere kleuren met zilver. De bestanddelen kralen, pailletten en ziverdraad stiksel geven het een karakteristieke chique uitstraling boven de gemouleerde, satijnen jurk. Stijlvol.
Back to Blog
Translate »