“Ik bezing het leven. Ingewikkelder ben ik niet. Ik bezing dan ook alles: liefde, moed, schoonheid, maar ook woede, bloed, zweet en tranen.” -Ed van der Elsken
Als je de zestiger jaren bewust hebt meegemaakt, is er een voortdurend ‘déjà-vu’ gevoel. De nieuwsgierigheid, het enthousiasme en de gretigheid om alles te zien en vast te leggen, spat er van af. Van der Elsken was een groot liefhebber van kleurenfotografie en leek een ingebouwd fototoestel te hebben.
Het museum laat zien hoe de talloze slecht bewaarde dia’s met moderne technieken behouden konden worden. De expositie is daar het bewijs van.
Het leven in de tweede helft van de vorige eeuw wordt vastgelegd, geluk, lijden, erotiek maar ook de dood en de strijd om een menswaardig bestaan komen aan bod. Gelukkig bleef de horizon niet beperkt tot Amsterdam maar was er een vertrek naar het platteland en waren er verre reizen, waaronder rapportages voor bekende bladen. |