Genietend van de trefzekere virtualiteit van  het werk van Marlene Dumas in het Stedelijk Museum, zei een vriend hard op denkend, dat het er op leek dat er eigenlijk niet veel vrouwelijke beeldend kunstenaars zijn van dit kaliber. Hij kon op dat moment tenminste niet zo snel op een andere grote naam komen. Maar als je er even over nadenkt, schieten de namen je toch te binnen.

Wij dachten aan Frida Kahlo, Tamara de Lempica en Georgia O’Keeffe, later volgden nog Charley Toorop en  Marte Röling. Dat was het. Dat we op Frida Kahlo kwamen is niet zo verwonderlijk. Zij is voor DORIENDAVID van bijzondere betekenis omdat we ooit door haar schilderijen geïnspireerd werden voor een collectie. Het was onze collectie van 2002 ‘Van Kahlo tot Dietrich’, die we showden in de Rotterdamse Kunsthal.

We maakten met haar werk kennis in 1993 bij een overzichtsexpositie in het Paleis aan het Lange Voorhout. We hadden nog nooit van haar gehoord want ze was hier nog behoorlijk onbekend. Ze overleed in 1954 maar het duurde bijna een halve eeuw voor ze internationale bekendheid kreeg.

Al met al maakte de expositie in Den Haag zoveel indruk op ons dat we tijdens een reis in 1999 naar Mexico haar huis bezochten in de wijk  Coyoacán van Mexico City. Enkele jaren later zijn we nog een keer geweest.
Het is een buitenwijk van de stad. Na een behoorlijke lange metrorit stapten we in Coyuocan uit (makkelijk om te weten dat de metrostations hier voor ongeletterden plaatjes hebben, bij Coyoacan een coyote).

We wandelden door de wijk waar op het oog niet veel veranderd was sinds zij er woonde naar haar straat, de Calle Londres. Al gauw doemde het inmiddels beroemde blauwe huis op waar ze woonde met haar man, de al langer internationaal bekende schilder Diego Rivera. Ze waren beiden aanhangers van het toentertijd opbloeiende communisme. Vlak bij haar huis in de buurt is ook het huis waar hun toenmalige communistische vriend Leon Trotski in ballingschap leefde en waar hij in 1940 in opdracht van Stalin vermoord werd. Ook dit huis is te bezichtigen en lijkt minder door het toerisme aangevreten te worden dan het huis van Frida Kahlo. Het blauwe huis (met rode en groene details) was niet alleen van buiten maar ook van binnen bijzonder kleurrijk. We zagen haar werkkamer met vanwege haar handicap aangepaste stoel/bed en het uitzicht op een prachtige tuin en binnenplaats.

Behalve haar onverzettelijke persoonlijkheid, was vooral haar kleurgebruik een bron van inspiratie voor ons. Het is bekend dat in landen als Mexico het gebruik van sprekende kleuren niet geschuwd wordt en het zal dan ook niet verbazen dat onze collectie van 2002 gekenmerkt werd door een explosie van kleur. Fel rood, purper, turquoise, geel voerden de boventoon, aangevuld met opvallende accessoires en een extravagante haardracht en make-up.

Een andere vrouwelijke kunstenaar die ons inspireerde voor een collectie was Tamara de Lempicka.  Het was onze 2007-2008 collectie,  ‘The Art of Fashion’, geshowd in het World Music and Dance Centre (WMDC) in Rotterdam. Haar werk kenden we al wel maar het was wederom een expositie (in Londen in The Royal Academy of Arts in 2004) die de inspiratie een impuls gaf. Eigenlijk waren we naar Londen gegaan voor de fantastische overzichttentoonstelling van Vivienne Westwood in het Victoria and Albert Museum. Die overtrof onze verwachtingen. Maar wandelend in de City, zagen we toevallig dat er ook een expositie was van Tamara de Lempicka.

In dit geval waren het behalve haar specifieke kleurgebruik, vooral de sculpturale en sensuele vormen, krachtig neergezet in bijna kubistische lijnen. Ook het androgyne karakter van veel van haar schilderijen sprak ons enorm aan.

In onze nieuwe collectie kwam dan ook een robe-manteau waarin we spelen met deze ingrediënten. Maar ook onze jasjes en jurken van de Art of Fashion collectie hadden een duidelijke Tamara de Lempicka touch.

De huidige expositie van Marlene Dumas ervaren we ook als zeer inspirerend. Haar onverwachte kleurgebruik en combinaties van vergrijsde pastels zullen ongetwijfeld een modische uitwerking krijgen bij ons.

Buiten de beeldende kunstenaars vormen ook andere hedendaagse en vroegere modeontwerpers een bron van inspiratie. Voorbeelden zijn Madame Grès, Vivienne Westwood, Yojhi Yamamoto, Martin Margiela etc.  Maar daarover een andere keer.